bədlöyün

sif. <fars. bəd. və ər. lövn> Əsil mənası «bədrəng» olub, canlı dildə «pis, yaramaz, ləyaqətsiz» mənasında işlənir. Tapdıq dünyanın ən bədlöyün . . adamı . . şəklinə düşməyə razı olardı, əsir düşməyə yox! Ə. Ə..